(τα) Πολιτικά ημερολόγια

Σίγουρα δεν είμαι άνθρωπος της τηλεόρασης, έχω περάσει ορισμένες εποχές που για 6 μήνες δεν έχω δει τίποτα. Με εξαίρεση τις ταινίες στα κρατικά κανάλια, δεν μου κάνει τίποτα από το πρόγραμμα των σταθμών. Περισσότερο από όλα  στην τηλεόραση με εκνευρίζουν οι διαφημίσεις,  δεν τις καταλαβαίνω. Ναι, δεν καταλαβαίνω τι δείχνουν, δεν θυμάμαι το όνομα του προϊόντος, δεν διακρίνω εντός της διαφήμισης γιατί να διαλέξω αυτό το προϊόν έναντι άλλων ομοειδών. Όλες σχεδόν οι διαφημίσεις που βλέπω μου φαίνονται από σουρεαλιστικές έως ασυνάρτητες. Γιατί συμβαίνει αυτό; Είναι πράγματι ασυνάρτητες, ή μήπως είμαι κάποιο είδος χαζής /ειδικού τύπου χαζής που δεν είναι ικανή να αντιληφθεί το νόημά τους; Νομίζω πως το πρόβλημα είναι το εξής: οι διαφημίσεις δεν μιλάνε πια για το προϊόν, μιλάνε για τον χρήστη που θα το αγοράσει. Δεν αναφέρουν τα χαρακτηριστικά του προϊόντος ώστε να πείσουν τον θεατή/ καταναλωτή, απλώς δίνουν μια υπόσχεση κάποιου είδους παραδείσου για τον καταναλωτή στο μέλλον. Στοχεύουν